Zgłoszenie-Caroline

Patii · VIP

Na proźbę Eli, wklejam jej zgłoszenie Very Happy

Siemka.Jestem Ela ,mam 17 lat i jestem z Lublina.Uwielbiam pisać opowiadania,piosenki,wiersze... moje GG:2097424,a adres mojego bloga z opowiadaniem to: [link widoczny dla zalogowanych]
Caroline Breand,
Caroline ma 18 lat.Mieszka z mamą Kate i młodszym bratem Kevinem .Jej rodzice rozwiedli się.
Caroline jest szaloną i energiczną dziewczyną. Uwielbia grać w koszykówę i siatkówę.Brakuje jej drugiej połówki,odkąd zerwała ze swoją wielką miłością -Tom'em nie ma ochoty na ponowny związek .Jest osobą romantyczną,cieszącą się każdą sekundą życia,jednak jak każdy człowiek ma chwilę słabości.Mimo swojego uroku,chłopaki traktują ją bardziej jak najlepszą kumpele.Oprócz sportu,kocha również muzykę.To dzięki niej zapomina o wszelkich smutkach.Jej mama cięzko pracuję na nią i jej młodszego braciszka- Kevina. Jej wadą jest to,że mówi co jej "slina na język przyniesie".Raniąc przy tym innych.
Jest bardziej optymistyką ,niż pesymistką co pozwala jej dążyc do spełnienia marzeń.Jedyną najlepszą przyjaciółką Caroline jest Sara South,znają się od dzieciaka ich przyjazn przetrwała wiele cięzkich prób.
Kiedy tylko ma chwilę czasu siada na swój motor,czarno-czeroną Honde...

Teraz fragment opowiadania:

**Sobota godzina 8 rano.
Obudził mnie dzwonek do drzwi. Wstałam leniwie, przeciągając się. Dzisiaj sobota a mama w pracy, tak bywa. Nałożyłam kapcie i zeszłam na dół. Komuś widocznie się spieszyło, iż cały czas dzwonek dzwonił jak szalony. Otworzyłam drzwi w których stała kobieta w średnim wieku, blondynka o zielonych oczach.
-Witaj ,jestem Jessica-kobieta uśmiechnęła się sztuczno, podając mi dłoń. Spojrzałam na nią zaspanymi oczami, odwzajemniając gest.-A ty zapewne jesteś Caroline? -spytała ,wchodząc do środka .
-Tak.. a skąd pani zna moje imię.. i co pani robi o tej godzinę w naszym domu? -kobieta przygląda się z ciekawością zdjęciu stojącemu na małej półeczce w salonie. Było to stare zdjęcie ,jeszcze wtedy byliśmy szczęśliwą rodziną. Jednak wszystko się zmieniło, kiedy mama wystąpiła o rozwód.
-Twój tata poprosił ,bym zabrała jego rzeczy, które tu zastały-odpowiedziała obojętnie, nadal trzymając owe zdjęcie .
-Po pierwsze.. to nie jest mój tata, a po drugie kim pani jest?, jego posłańcem ?- spytałam wkurzona, wyrywając jej zdjęcie z rąk....
-Tak się składa smarkulo ,że jestem jego narzeczoną! i nie takim tonem! -wrzasnęła ,budząc przy tym Kevina.
-Proszę z stąd wyjść !,bo może pani tego żałować !- odkrzyknęłam.
-Najpierw wezmę ,to po co tu przyszłam-odpowiedziała wchodząc od tak do salonu rodziców. Stało tam jeszcze jedno pudełko. Znajdowały się tam porcelanowe figurki, i inne pamiątki z podróży rodzinnych, tata zawsze kochał je kolekcjonować .Kobieta zabrała pudło, spoglądając na mnie ironicznie.-Nie dziwię się, czemu David( tak miał na imie mój "tata"),postanowił was zostawić ,jesteście ludźmi, którzy nie znają słowa kultura!, szpetne dzikusy-tego było za wiele przywaliłam blondynce z całych sił, pudełko wypadło jej z rąk tłukąc przy tym porcelanę .Kobieta ze łzami w oczach wyszła z domu ,trzaskając drzwiami. Przykucnęłam przy potłuczonej porcelanie biorąc w ręce kawałeczki figurki aniołka, którą tata dostał ode mnie na 37 urodziny, nagle usłyszałam płacz Kevina...