Reese Davies.

Reese/Kasiunia · Gość

Nie mogę zalogować się na forum. ;/

Pierwszy dzień szkole. Renomowane liceum Princeton. To coś, czego naprawdę się boję. Nie wiem jak mnie przyjmą.
Miałam wstać o 6.30, aby zdążyć na pierwsza w tym dniu lekcję- matematykę. Ale chyba pod względem presji nie mogłam spać i obudziłam się o pół godziny za szybko. Nie miałam ochoty na zwlekanie się z cieplutkiego łóżeczka, ale gdy zadzwonił alarm w telefonie musiałam ruszyć mój szanowny tyłek i iść do łazienki. Wzięłam szybki prysznic, po czym w samym ręczniku podeszłam do szafy, aby wybrać jakieś ciuchy na dziś. Postanowiłam,że będą to ciemnoniebieskie dżinsowe rurki, turkusowa bluzka. Całość dopełniłam czarnymi koralami i czarnymi butami z Nike. Ponownie weszłam do łazienki, żeby wyprostować włosy.
Na dole, w kuchni, zastałam rodziców. Na stole leżały już tosty i sok pomarańczowy.
-Dzień dobry, Rees.
-Cześć... – Odpowiedziałam sennym głosem.
-Odwiozę cię dziś do szkoły, dobrze? - Zaproponował tata.
-Taaak. A tak w ogóle to nie jestem głodna – powiedziałam i wypiłam tylko sok. – Jedziemy? – zapytałam tatę.
- Tak, weź książki i wyjdź na podwórko.
Weszłam do salonu, wzięłam torbę i bluzę, pożegnałam się z mamą i byłam gotowa.

Do szkoły dojechaliśmy w jakieś 20min. Moim oczom ukazał się ogromny budynek.
Wyglądał na stary. Aż bałam się dowiedzieć, co będzie w środku.
-To pa! - Powiedziałam i wyszłam z samochodu.
Podążyłam do wejścia potrącana przez wielu uczniów. Nie mogłam uwierzyć własnym oczom. Po widoku szkoły z zewnątrz myślałam, że w środku będzie okropnie, ale bardzo się myliłam. Szkoła była nowocześnie urządzona i po prostu idealna. Spojrzałam na mój plan zajęć. Matma z jakimś Robertem Shaw. Kompletnie nie wiedziałam gdzie jest sala.
Postanowiła poprosić kogoś o pomoc.
-Ee.. Hej. Nie wiesz przypadkiem gdzie jest sala od matematyki Roberta Shaw? – Zapytałam nieśmiało jakiejś miło wyglądającej blondynki, ale ona spojrzała się na mnie jak na idiotkę i poszła dalej.
No cóż... – pomyślałam. – Już wiem, że nie będzie mi tu łatwo.
- Nie przejmuj się – powiedziała do mnie jakaś dziewczyna, która stanęła obok mnie. – Ona dla wszystkich jest niemiła. Chodź, pokażę Ci gdzie jest ta sala. A tak w ogóle to Lauren jestem.
-Reese.
- Jesteś to nowa?
-Tak, niedawno się przeprowadziłam
-Tak? A skąd? – wiem, że nie powinnam tak myśleć, ale powoli zaczęła denerwować mnie jej ciekawość.
- z Londynu.
-Aha. No to tutaj masz tą salę. – wskazała na drzwi.
-Dzięki. – odpowiedziałam.
-Miło było Cię poznać.
-Wzajemnie.
Patrzyłam przez chwilę na nią, gdy odchodziła w głąb korytarza Po chwili zadzwonił dzwonek. Do sali podszedł jakiś mężczyzna. Domyśliłam się, że to nauczyciel.
-Zapraszam do sali – powiedział.
No, pomyślałam, horror czas zacząć.